Het is stil in Amsterdam
door Willeke de Wit
Tekeningen in tijden van corona
Op 8 maart werd ik erg ziek. De dag daarna ging ik naar de huisarts. De huisartsenpraktijk was er nog niet echt op toegerust, ik mocht naar binnen door een deur die normaal niet in gebruik was, de dozen stonden er nog opgestapeld. De dokter wist zich nog niet zo goed raad met de situatie en verontschuldigde zich meerdere malen voor het feit dat ze een mondkapje op had. De testresultaten werden op vrijdag 13 maart aan me doorgebeld. Ik was besmet met het coronavirus. Ik maakte, ondanks mijn ziekte, tekeningen van de situatie in de stad, de eerste van de overburen die in hun ramen toch een beetje van de zon genoten. Inmiddels kun je je niet voorstellen dat een paar maanden geleden de arts zich geneerde voor haar mondkapje en dragen mensen ze overal, op straat, joggend in het park en in het openbaar vervoer. In allerlei kleuren en ontwerpen.
Het is nu 7 juli, vier maanden later, de coronamaatregelen zijn er nog, maar het gewone leven komt weer terug. En, hoewel ik nog niet de oude ben, mijn leven ook! En daarom vind ik dat het tijd is voor ander werk. De serie ‘Tekeningen in tijden van corona’ is af.
door Maartje Jaquet
Volgende verhalen
Drie gedichten in coronatijd
Onze
partners
