Fotowedstrijd Leger des Heils 2020: Carla II
door Carla
Stoepkrijt
Deze zin is korter dan anderhalve meter,
dus ik ben heel dicht bij je.
Ik wil het even met je hebben over hoe wij er voor staan.
Heb je misschien spijt, ben je ongelukkig of pluk je juist de dag?
En wat als alles nu anders blijft?
Als het virus blijft, maar
wij willen vasthouden aan wat was,
en nooit meer komt?
Die bejubelde stilte, dreigend soms ook, de schone luchten.
En al die lieve kleine initiatieven
voorbodes van eens, maar nooit meer hetzelfde.
Weggeregende krijttekeningen op het plein, voor oma
die er straks niet meer is.
Nooit meer de juf voor de klas,
besloten kringen van anderhalve meter
en ieder een eigen plastic cockpit
onherkenbaar tot aan het antiserum,
het vaccin.
De luchtkastelen staan al in de steigers,
bouwen aan herstel
met nog steeds dezelfde doelen.
Ja, slachtoffers ingecalculeerd.
Maar ook een aarde die hoopvol de adem inhoudt
nooit meer, nooit meer zoals het was!
En als die kreet straks dan wegspoelt met de stroom,
weet jij dan nog waar je wonen zult?
Wat jij In welke wereld op stoep zult krijten?
door Jan Daalman, Kunstploeg
Volgende verhalen
Vrouwen in Nieuw-West – Wendy
Onze
partners
