Corona in de Stad

Na een jaar staat de teller op ruim 2700: een hele verzameling foto’s, video’s, tekeningen, columns, magazines, brieven, gedichten en liederen. Het is de voorlopige opbrengst van de digitale ­tentoonstelling Corona in de stad, die op vrijdag 15 mei 2020 haar ‘deuren’ opende. Leuke, mooie, hoopgevende en grappige anekdotes, herinneringen, dromen en ­toekomstwensen, maar ook verdrietige, hartverwarmende en serieuze beschouwingen en boodschappen over de impact van de coronacrisis. Van medewerkers in de zorg tot scholieren die thuisonderwijs krijgen. Van kunstenaars tot ondernemers. Van vrouwen uit Nieuw-West tot de burgemeester.

Corona in de stad is een expositie over de impact van het virus op de stad Amsterdam en het dagelijks leven van Amsterdammers. Zij konden hun persoonlijke ervaringen en verhalen insturen, die vervolgens door een team van kunstenaars, makers en conservatoren van het Amsterdam Museum in context worden geplaatst. Het Amsterdam Museum wilde op deze manier bewoners in isolatie met elkaar verbinden en tegelijkertijd de bredere ­context en historische duiding aan de ­crisisperiode geven.

#Hoegaathetechtmetje – de quote op de posetr is van Eva van Manen

Partners zoals de gemeente Amsterdam, de OBA, Foam, Paradiso, Slecht­horend Amsterdam en de Vrijwilligers­centrale hebben inmiddels 78 speciale ­themazalen ingericht. Sinds de opening ontving coronaindestad.nl 141.000 unieke bezoekers.

Vaccinaties

Er is nog geen einddatum voorzien. De tentoonstelling wil de gehele periode van isolatie en de 1,5 metersamen­leving en de gevolgen daarvan op het leven van mensen in de stad vatten, en die periode is nog niet voorbij. We zitten nog steeds in een lockdown, we hebben de ­vaccinaties en de testevenementen, en de samenleving gaat beetje bij beetje open. Inzendingen zijn daarom nog steeds ­relevant. Het Amsterdam Museum hoopt nog zoveel mogelijk verhalen te verzamelen tot Amsterdam weer is teruggekeerd naar ‘het oude normaal’.

NIGHTCRAWLING AMSTERDAM 2020 – Peim van der Sloot (kunstenaar). Inzender NDSM-werf.

Souvenir – Zindzi Zwietering.

SOCIETY, MARCH 2020 – Daphne Bleeke.

“Deze digitale tentoonstelling is van ons allemaal,” zegt Margriet Schavemaker, artistiek directeur van het Amsterdam Museum. “Niet de verklaringen en feiten van ministers en experts over het virus staan centraal, maar juist de alledaagse verhalen en ervaringen van mensen in de stad. Hoe beleven zij deze tijd en hoe gaan zij ermee om? Met de vele inzendingen geeft het museum in realtime vorm aan het collectieve geheugen van de stad. Met een unieke collectie, die recht doet aan deze bijzondere tijd, als resultaat.”

OLVG

De expositie is divers. Er waren meerdere posterprojecten, zoals #HoeGaatHet­Echt­MetJe van Merel Noorlander en Arthur Kneepkens, NIGHTCRAWLING van Peim van der Sloot en Na Corona komt confetti van Ilias Zian, en bijzondere kunst­projecten, zoals Souvenir van Zindzi Zwietering, The Pandemic van Suzanne Harkhoe en When Nobody is Around van Marilyn ­Sonneveld. Ic-verpleegkundige Kim­ Marquardt maakte tijdens de eerste coronagolf een prachtige fotoserie van de overvolle IC van het OLVG.

Omhels me – Cleo Campert.

Homeless Quarantine is een serie graphics, gemaakt in samenwerking met vluchtelingen in limbo. Het zijn persoonlijke, confronterende, soms pijnlijke verhalen over hoe ze hun dagen invullen, de nachten doorbrengen in de nachtopvang, over hun angst voor het virus, hoe ze het ervaren om geen thuis te hebben, hoe ze zich verhouden tot de hulpverleners, hoe ze omgaan met het gebrek aan toekomstperspectief en hoe ze proberen contact te onderhouden met familie in het thuisland.

PISSWIFE x TittyMag feministische zine – Cathelijne Blok en Tessel ten Zweege.

Na Corona komt confetti – Ilias Zian.

Cathelijne Blok en Tessel ten Zweege maakten het Engelstalige, feministische zine PISSWIFE x TittyMag, waarmee ze op creatieve en beeldende wijze het ‘nu’ ­vastleggen. Cleo Campert maakte een tekening van een gedroomde omhelzing: Omhels me. Die doet denken aan The First Embrace, de foto van de Deense fotojournalist Mads Nissen die eerder deze maand is bekroond als World Press Photo van het Jaar: een coronaknuffel met plastic ‘knuffelgordijn’ in een Braziliaanse ­verzorgingstehuis.

‘Het meest verlangde ik tijdens mijn isolatie door Covid-19 naar het fysieke contact,’ schreef Campert bij haar tekening. ‘Ik woon alleen, heb geen relatie, kinderen en huisdieren. Als oplossing hiervoor bedacht ik een transparante wand met vier mouwen van een flexibel en viruswerend (?) materiaal. Hiermee kun je iemand goed vasthouden.’

Tiffany Elease – Robin Alysha Clemens.

When nobody is around – Marilyn Sonneveld.