Liefde in coronatijd
In mei van dit jaar (2020), coronatijd, wandelde ik ’s avonds regelmatig langs de Ringvaart van de Watergraafsmeer. Wekenlang was het mooi weer en een avondwandeling was geen straf. Het kwam ook wel goed uit, want ik had een opdracht om reflecties te fotograferen. Het water van de Ringvaart met weinig wind biedt mooie mogelijkheden. De rimpeling in het wateroppervlak door een windje geeft leuke vertekeningen. Dat is de charme van reflecties. Aan de Watergraafsmeerkant van de vaart is het moeilijk een goed beeld te vangen door de hoge struiken die de wallenkant bedekken. Proberen maar.
Thuis op de pc zie ik letters in een waterfoto. “Liefde” staat erin. Dat had ik al fotograferend niet gezien. Leuke bijvangst. Liefde. Hoe komt dat in het water van de Ringvaart en ook nog keurig omlijst? Een poster op een raam van een etage van het Stadsloket geplakt? Maar wel in spiegelschrift, want in de reflectie staat het woord in gewoon schrift.
De volgende dag ben ik teruggegaan om te kijken hoe de vork in de steel zat. Ergens, boven in de kantoren van het Stadsloket heeft een ambtenaar grote groene letters op het raam geplakt. De mensen in het kantoor zien dus het woord Liefde in gewoon schrift. Aan de buitenkant van het raam staan de letters in spiegelschrift. De spiegeling in het water maakt er weer gewone letters van. Door een rolgordijn achter de letters neer te laten is het net een poster. Liefde van een ambtenaar voor de burgers? Wat mag je als burger meer verwachten? Daar word je toch helemaal blij van.
Het woord staat op 23 augustus nog steeds op het raam, maar ik vraag mij af hoeveel burgers het hebben gezien.
door Corrie Groen
Volgende verhalen
Onze
partners
