Corona in de Stad

Het coronavirus hangt als een donkere wolk boven onze wereld. Een ongewenste grijze druilerige dag die roet in onze agenda gooit. Onze zorgvuldig uitgedachte plannen moeten met tegenzin worden aangepast. Het feest moet worden verschoven, deadlines worden niet meer gehaald en vakanties worden geannuleerd. Een donkere dag waar geen einde aan lijkt te komen. Maar zo nu en dan prikt er een zonnestraal door de schemering. Een zonnestraal die brutaal een licht werpt op de vragen die we secuur en grondig hadden weggestopt. Een zonnestraal die net iets te fel afsteekt tegen de duistere achtergrond. Opdringerig, pijnlijk aan de ogen en bovendien onflatteus. Een licht schijnend op de oneffenheden waar we onze blik liever van afwenden. De scheurtjes in ons huwelijk, de ontevredenheid over onze carrière, de twijfels over de zekerheden die eigenlijk nooit zekerheden waren. De zonnestralen volgen elkaar steeds sneller op, soms een licht schijnend op meer vragen, soms een waarschuwing, soms een bevel: ‘Stop, sta stil, kijk en luister!’ En waar deze vrijpostigheid aanvankelijk voornamelijk irritatie opwekt, kunnen onze ogen niet anders dan langzaam wennen aan het doorbrekende licht. En in dit nieuwe licht zien onze ogen eindelijk wat al die tijd verborgen lag. Verborgen in de schaduw van pijn, angst en kwetsbaarheid. Bedekt met de mantel der ontkenning. Een zachte maar indringende stem vraagt bemoedigend: ‘Fijn dat ik je aandacht heb, zullen we de koers veranderen?’

LIDD is een crossmediaal kunstproject waarbij magisch realistische fotografie, beeldende kunst en verhalende journalistiek worden gecombineerd om een licht te schijnen op wat het coronavirus heeft geopenbaard in onze samenleving. Wat heeft vijf maanden verplicht stilstaan en reflectie ons geleerd? Kunnen we nog spreken van een maakbare samenleving? En zo ja, wie heeft de touwtjes dan eigenlijk in handen? Wat zijn we meer gaan waarderen en welke elementen uit de pre-coronatijd zien we liever niet terug?

LIDD is een samenwerkingsproject  van model, kunstenaar Celuta Lobato (Ludmilla Heinze), fotograaf Roberto Guillaume (Stefano Breinburg) en Teks door Abdiëla Ilaria.

door model, kunstenaar Celuta Lobato (Ludmilla Heinze), fotograaf Roberto Guillaume (Stefano Breinburg) en Teks door Abdiëla Ilaria.