Stond ik met mijn manager net klaar om de wereld te gaan veroveren met mijn fotografietrainingen, kondigde minister-president Mark Rutte een intelligente lockdown aan. De omringende landen zaten toen al potdicht.
Wat nu?
Ik nam mij vrijwel onmiddellijk voor om op ontdekkingsreis te gaan in mijn eigen stad. Ik was toch altijd al verliefd op haar. En nu voelde ik dat er een verhaal verteld moest worden.
Naarmate de tijd verstreek, en ik dagelijks met mijn iPhone het centrum ontdekte, werden de lege straten mijn huiskamer. Een dakloze, de bouwvakkers, koeriers of oom agent werden mijn huisgenoten. Terwijl de Amsterdammers onzichtbaar achter de huizen ondergedoken zaten, waren mijn huisgenoten en ik op elkaar aangewezen. We kwamen elkaar overal tegen. De stad was van ons.
Deze samenkomst in de verlaten straten resulteerde in het boek Het is stil in Amsterdam: foto’s gecombineerd met korte dagboekfragmenten en observaties, zoals deze: “Twee duiven op de Dam tien dagen na de aankondiging van de lockdown. Stil Amsterdam voelde die ochtend nog surrealistisch. Ik was steeds zachtjes aan het fluisteren. Wat zal de tijd ons brengen? Staat het leven stil?” Het boek is een fotografisch epos in een onvergetelijke tijd.
De beelden uit het boek worden van 27 nov. t/m 31 jan. tentoongesteld in Hotel Arena, Amsterdam. Meer info over het boek: http://www.snapthecity.com/het-is-stil-in-amsterdam
door Annet de Graaf