Taal voor Eenzaamheid
door Madelinde Hageman, Tina Lenz
Op maandag 16 maart valt heel Nederland stil. Elk bedrijf, organisatie, school, huishouden stelt zichzelf de vraag: hoe ga ik om met de corona-lockdown?
Ook GGZ instelling Mentrum aan de 1e Constantijn Huygensstraat vraagt zich dit af. Op deze locatie vinden tal van activiteiten plaats. Er is de kliniek, waar patiënten zijn opgenomen, er is de dagbehandeling waar mensen werken aan herstel en participatie, er is een team dat zorgdraagt voor statushouders en vluchtelingen en ook de crisisdienst huist hier.
Voor de kliniek was er al snel een besluit tot een aantal specifieke maatregelen:
Voor degenen die de kliniek niet kennen: Er worden hier mensen opgenomen met wie het op dat moment niet goed gaat vanwege ernstige psychische klachten. Bij ongeveer drie kwart is dit niet uit vrije wil. Er zijn 8 afdelingen met in totaal 100 bedden, een dagbehandeling met gemiddeld zo’n 40 deelnemers en 2 specialistische poli’s. Het is grootste opname kliniek voor de acute psychiatrie in Amsterdam. Ondanks de restricties gingen de opnamefunctie natuurlijk gewoon door. We hebben in deze periode veel corona verdachte cliënten hebben opgenomen.
Ook de dagbehandeling ging eerst op slot, omdat er geen mensen het gebouw in mochten. Al snel werd er een digitaal programma opgezet en intussen gaan veel onderdelen weer live door, zij het onder regels die het voor iedereen veilig moeten houden. De poli’s zagen mensen wanner het noodzakelijk was en behandelen mensen ook via beeldbellen.
Normaal gesproken is het hier een komen en gaan van mensen, allemaal via de receptie van de hoofdingang of met de ambulance via de achterkant van het gebouw. Je kunt dan denken aan:
Met zoveel mensen en activiteiten zijn er binnen in het gebouw ook allerlei bewegingen. Cliënten die in- en uit lopen, behandelaren die van afdeling naar afdeling gaan en behandelprogramma’s leiden. De creatieve ruimten en sportfaciliteiten die normaal gesproken onderdeel zijn van het behandelprogramma.
En op maandag 16 maart viel alles stil. Wat overbleef waren de ruim 100 opgenomen cliënten en het vaste team van verpleegkundigen, behandelaren en een kleine groep van ondersteuners zoals maatschappelijk werk, facilitaire diensten, vak therapeuten, geestelijke verzorging.
by Josephine van Baalen en Wilco Tuinebreijer