Walter Süskindbrug (Centre)
door Mijke de Hartog
Coming home in the Nelson Mandelapark
Vandaag, 10 juni 2020, was voor mij een keerpunt in mijn leven. Zo voelde het toen ik samen met duizenden andere demonstranten in het Nelson Mandelapark stond bij de Black Lives Matter demonstratie Al achttien jaar kom ik in de Bijlmer. Ik heb me vaak ongemakkelijk en alleen gevoeld vanwege mijn donkere huid maar vandaag niet. Vandaag zag ik hoeveel mensen zich net als ik voelde en ook hoeveel mensen voor hetzelfde doel naar het Nelson Mandelapark waren gekomen.
Ik ben in Suriname geboren maar toen ik vier was zijn mijn ouders samen met mij en mijn broertjes naar Amsterdam gekomen. We kregen via kennissen een plekje in Amsterdam-West. Mijn grootouders en andere familie woonde op de Bijlmerdreef dus dat was mijn tweede huis. In mijn buurt heb ik me vaak een vreemde eend in de bijt gevoeld maar in de Bijlmer voelde ik me thuis. Daar kwam ik erachter dat het normaal was om een donkere huid te hebben en voelde me geaccepteerd. Ik woon nog steeds bij Geuzenveld maar de Bijlmer trekt me altijd aan.
Vandaag was ik er ook om die reden. Ik voelde me er meer thuis dan ooit, ook omdat ik eindelijk aan mijn vrienden uit West kon laten zien wat een kracht deze plek heeft en geeft. De Bijlmer gaf mij weer het gevoel van thuiskomen en dit keer hoop ik dat ik dit gevoel overal mee kan nemen. Het voelde als een stap in de goede richting, een kantelpunt, een onvermijdelijke doch verrassende gebeurtenis. Het voelde alsof ik thuiskwam maar ook altijd thuis zou blijven.
by Shanti Alfour
Next story
Voices from the New West – Mustafa
How Quincy experiences nature
Our
partners
