Koningsdag in Nieuw-West
door Marit Saladini
Coronagedicht: Gevoel
GevoelÂ
Ik sta op en ik heb geen doel meer voor de dag.
De scholen zijn gesloten, iets wat ik niet aankomen zag.
Wat een heftige maatregel, moet ik mij zorgen maken?
Of komt het pas dichtbij als iemand dichtbij er in aanmerking mee zal raken.
Willen maar niet kunnen, wat is dat een gek gevoel.
Iets willen ondernemen… basically mijn levensdoel.
Ik doe op dit moment vrij weinig en verveel mij heel erg.
Heb geen energie om maar iets te doen, het gevoel van constant beklimmen van een berg.
Waarom ben ik toch zo moe? Is er iets wat mijn lichaam van mij verbergt?
Ik sta op en ik heb geen doel meer voor de dag.
De scholen zijn gesloten, iets wat ik niet aankomen zag.
De komende weken zal het zo blijven… ik zal een manier moeten vinden om er mee te leven.
Ga maar terug naar bed, morgen is weer een dag om te zweven.
Dit is een gedicht dat ik geschreven heb aan het begin van alle maatregelen die medio maart genomen werden. Het gaat over hoe ik mij voelde op dat moment, maar dan uitgetypt.
door Ali Shah
Volgende verhalen
Uit het slijk
Onze
partners
