All by myself – eenzaamheid onder studenten
door Rosalie
Serhat Agacan, 38 jaar, voorzitter Stichting Welzijn Doven Amsterdam (SWDA) en werkzaam in de zorg werkte mee aan een filmpje van de gemeente Amsterdam en vertelt daarin waarom hij last heeft van de mondkapjes.
“Omdat ik doof ben, gebruik ik veel meer mijn ogen, ik ben virtueler ingesteld. Dove mensen zien sneller dingen die er gebeuren maar ook bij de persoon zelf. Wij dove mensen gebruiken onze mimiek bij communicatie. Emoties uiten wij met ons gezicht.
Ja, de mondkapjes zijn heel lastig voor mij. Als ik wil communiceren met mensen dan moet ik vragen of ze het mondkapje naar beneden willen doen, of af.
Mensen zijn zich niet bewust van de aanwezigheid van doven en slechthorenden en hoe je met die mensen moet communiceren. Ik denk dat het tijd nodig heeft om bewustzijn te creƫren. We moeten over en weer rekening met elkaar houden.
Beste Amsterdammers, er zijn mensen met een beperking en doven en slechthorenden. Hou rekening met hen. Als je mondkapje draagt, kan een dove je mond niet lezen. Als een dove tegen je zegt: “Ik ben doof”, wees je er dan bewust van en doe je mondkapje af. Neem afstand om te kunnen communiceren. Dank jullie wel!”
door Serhat Agacan (voorzitter SWDA)