Petje
door Carel T.C. de Jager
Begrafenis in coronatijd
Op 17 maart was de begrafenis van mijn goede vriend Johnny op Sint Barbara. Op 13 maart zochten we een mooi plekje voor hem uit en we bespraken hoe we de beperkingen vanwege de coronamaatregelen zouden oplossen. Er zouden maximaal 100 personen aanwezig mogen zijn bij de bijeenkomst. De rest moest buiten blijven, maar zou wel mee mogen lopen naar het graf. Geen omhelzingen of knuffels (best lastig bij zo’n verdrietige gebeurtenis). Op 16 maart kreeg ik ’s ochtends een telefoontje: behalve de musici die we inmiddels bereid hadden gevonden te spelen, konden slechts 30 mensen erbij zijn. Dat betekende een dag lang aan de telefoon zitten om tot een lijst te komen van geselecteerde vriend(inn)en. En veel mensen die er graag bij hadden willen zijn teleurstellen. En regelen dat we de bijeenkomst met beeld en geluid konden registreren, zodat uiteindelijk iedereen toch een beetje het gevoel kon krijgen erbij te horen. Het werd ondanks alles een mooie begrafenis. Maar wel heel anders dan we eigenlijk hadden gewild.
door Melissa de Vreede
Volgende verhalen
De bank en de tribune
Onze
partners
