Flowers
door Ascon de Nijs
Het is een ode aan aanraken en samen beleven. Het gaat over maatschappelijke huidhonger. Niet per se, of uitsluitend, tussen geliefden maar ook de intimiteit die je kan delen met vrienden en vreemden. Minder massaal, minder hysterisch en minder druk: het zijn zegeningen van corona. Maar een samenleving waar je elkaar niet mag aanraken en geen gezamenlijke beleving ervaart die uitstijgt boven consumeren, is alleen maar een leving.
door Frederiek Biemans
Nog context