Corona in de Stad

Mijn naam is Omar Aldahhak, ik ben Syriër, 43 jaar oud, getrouwd en heb een tweeling (5 jaar oude jongen en meisje). Ik heb een master in ecologie en een graad in bestuurskunde. Ik kwam naar Nederland in November 2019, heb asiel aangevraagd en een vergunning voor 5 jaar gekregen (mijn gezin woont nog steeds in Syrië). Ik nam deel aan het TakeCareBNB-programma en momenteel woon ik in Amsterdam Zuidoost, mijn gastheer heeft een ander huis, dus meestal woon ik alleen. Ik heb mijn gezinshereniging aangevraagd op 5 december en ik kreeg eind april een positieve beslissing, de coronavirussituatie kan dit proces beïnvloeden want de grenzen met buurland libanon, Turkije en jordanie zijn gesloten, net als de ambassades en luchthavens. Dit alles zorgt voor veel extra stress.

Het Coronavirus heeft de hele wereld getroffen. Mijn familie woont in Syrië, waar het gezondheidssysteem kwetsbaar is en de verspreiding van het coronavirus niet aankan. Ik maak me zorgen over mijn moeder, zussen en mijn schoonouders: ze hebben gezondheidsproblemen (hartproblemen, diabetes en immuniteitsziekten). Ze proberen zoveel mogelijk afstand te houden en wassen hun handen om zo te  voldoen aan de overheidsvoorschriften. Mensen zijn gedwongen thuis te blijven. Ze kunnen niet gaan werken en hebben geen spaargeld meer na een lange en stressvolle oorlog. Dat is heel moeilijk.

De universiteiten en taalscholen in Nederland zijn dicht. Ik probeer de tijd die ik heb te gebruiken om de taal zelf te leren en te oefenen met mijn Nederlandse vrienden. Daarnaast heb ik intussen mijn theorie examen gehaald voor het auto rijden.

Ik heb gemerkt dat de angst voor het Coronavirus mensen minder open maakt en wat angstiger om een ​​vreemde te ontmoeten. Soms wil ik bijvoorbeeld best met mijn buren praten, mezelf voorstellen en een kopje koffie met ze drinken, maar dat doe ik dan niet omdat ze misschien liever niet praten met iemand die ze niet kennen en die misschien ziek is.

De sluiting van de musea maakt me verdrietig omdat ik net mijn museumkaart heb ontvangen en deze maar twee keer heb kunnen gebruiken. Ik ben bang dat ik niet genoeg tijd heb om alle musea van Amsterdam te bezoeken voor mijn familie komt. Ik ben begonnen met fietsen. Ik bezoek alle nabijgelegen dorpen en geniet van de frisse lucht. Tegelijkertijd  is het goed voor mijn gezondheid. ik begin er echt plezier in te krijgen! Ondertussen luister ik dan naar muziek terwijl ik mijn best doe om genoeg afstand te bewaren tot de andere fietsers. Als ik een dag niet fiets mis ik het. Verder chat ik veel met vrienden met wie ik lang niet heb kunnen praten.

Ik ben een Syrische vluchteling en ik ben afgelopen november in Nederland aangekomen. Ik heb deze tekst geschreven over hoe ik omga met de veranderingen door de coronavirus situatie.

door Omar Aldahhak