Corona in de Stad

Vanaf 20 maart schreef ik vrijwel elke dag een haiku, begeleid door een foto. Elke dag een nieuwe foto, en een groeiend landschap aan haiku’s die inhaken op het nieuws, het straatbeeld of mijn gevoel van die dag.
Na de 50e dag ben ik gestopt, op 19 mei. Alle haiku’s staan onder elkaar. De foto’s staan bij de 50 afzonderlijke plaatsingen per dag, op mijn website ondertussenin.amsterdam (https://www.tenhulsen.nl/)

De dagelijkse routine gaf mij een anker, en de reacties verbinding.

ONDERTUSSEN IN CORONA,

20 MAART -19 MEI 2020

XXXXX

Het is niet voorbij

vijftig haiku’s

zijn mijn laatste woord

XXXXIX

Willig besmet zijn

veertig mensen,

vrij en onverveerd

XXXXVIII

Economie krimpt,

taal groeit per dag:

zie hier gelaatscherm

XXXXVII

Terrasje pikken

mensen kijken

ogen naar je ziel

XXXXVI

Kansen te over

de Arena

als stiltecentrum?

XXXXV

Lang zal het duren

en af en toe

stuift een haiku op

XXXXIV

Altijd op gehoopt

ook voetbal blijkt

een evenement

XXXXIII

Controlefase,

overgangsfase,

kies ook een fase!

Op straat wel ieder

van fase X

hartelijk gegroet?

XXXXII

Het raam toont mijn film:

een nieuwe dag.

De wind gaat liggen

XXXXI

Crimineel vannacht

geliquideerd

Mokum pakt draad op

XXXX

Exitstrategie,

touwtjes vieren

baasjes uit laten

XXXIX

Virus: de boodschap?

Ruimte, natuur,

minderen, samen

XXXVIII

Eindelijk zicht voor

BN-ers op

anonimiteit

XXXVII

Elke dag zondag

de winkels dicht

vader snijdt geen vlees

XXXVI

Primeur Koningsdag:

dit jaar hopen

we niet op regen

XXXV

Ajax kampioen

in deze tijd

een zekerheidje

XXXIV

Consuminderen

was maar een woord

smaakt het doen naar meer?

XXXIII

De zon lokt ons mee

een passant zegt:

‘We spelen mooi weer’

XXXII

Bedrijf zoekt talent:

bent u mensschuw?

Smetvrees, schermverslaving?

XXXI

Het ís overdraagbaar:

hoop, toewijding

liefde, vertrouwen

XXX

Rutte komt, hoe laat?

vrees, verlangen

naar papa’s woorden

“Prille begin van

de weg terug”,

dwalend door jungle…

… sidderend vangen

we de boodschap

een kat of kado?

XXIX

Kluizenaar zijn we,

holbewoner,

schuilend voor mensen

XXVIII

Een vleermuis of lab?

Complotdenkers’

hebben een speeltje

XXVII

Corona krediet

wie krijgt het niet?

Voor wie het kunst is

XXVI

Eén punt vijf meter

samenleving

past in een haiku

XXV

Op TV zie ik

handen schudden

Rare gewoonten

XXIV

De jonge Rutte

probeert een Geen-

Nieuws-conferentie

XXIII

“Grote Afsluiting”,

Besmette tijd,

je bent gebrandmerkt

XXII

De appelboom smacht:

Mag de bij mijn

bloesem omhelzen?

XXI

Kom-niet-te-dichtbij-

economie:

Stop tutoyeren

XX

‘Verdachte ontsnapt’,

zeggen kranten.

Wie van ons allen?

XIX

Stucen en schuren,

Soezen, schrijven,

Zien, zinnen en zijn

XVIII

Het nieuwe normaal

ontsproten in

abnormaliteit

XVII

Beeldbellen, het werkt

niet alleen, het woord

deugt en is, beeld schoon

XVI

Fluitende vogels

zoeven “s ochtends

op lege wegen

XV

Een app aan je lijf,

de overheid schenkt

ons een Grote Broer

XIV

Corona-lente

omhelzingen

van mijn bloemetjes

XIII

Poëzie, de pijl

die ik schiet in

zelf-isolatie

XII

Persconferenties,

onderdanen

halen boodschappen

XI

Kus de barista

deze keer maar niet.

Nieuwe routines

X

Coronacrisis,

buiten snacken

koude lentewind

IX

Zonder touw op twee

bergen klimmen,

dat is winkelen

VIII

Anderhalf meter

woorden houden

gepaste afstand

VII

Buiten maakt de boom

kleine blaadjes

Het is een begin

VI

In witte huizen

werken helden

en éen dikdoener

V

Zachte lentedag,

verrukkelijk.

Om naar te kijken

IV

Hoe gaat het met je?,

schrijf ik in apps,

mails, hoofd, hart en hier

III

Vandaag het virus

uitgelaten

met and’re baasjes

II

Soo sjel distan sing

het Nederlands

in quarantaine

I

Onbestemde tijd,

alles is nieuw

Tolken werken thuis

20 maart – 19 mei 2020

door Eric ten Hulsen