Corona in de Stad

Bijdrage Corona in de Stad – Eline Crijns – 4 mei 2020

Corona kroniek in prozagedichten – sinds aankondiging sluiting scholen, horeca en sportclubs op zondag 15 maart 2020 – dagelijks op www.ecri.amsterdam

Dag 49.

Dodenherdenking
Zij die gevallen zijn
Voor onze vrijheid
Je kunt niet anders
Dan de parallel trekken
Van 75 jaar geleden
Met het heden
De oorlog als metafoor
Voor pandemie
We kennen de verhalen van weleer
Uit de mist van tijd
Komen er jaarlijks nieuwe bij
Die verteld moeten worden
In theater, boeken en op tv
Om niet te vergeten
Helpen we elkaar herinneren
Maar wat zijn de namen
Van vandaag?
Wie zijn de slachtoffers
De helden van nu?
Wat zijn hun verhalen
Gezichten en gedachten?
Het beeld van de koning
Op een lege Dam
Brandt heden over verleden op ons netvlies
De echo van de taptoe
Weerklinkt dubbel
In twee minuten stilte
Wie volgen in onze gedachten

Dag 48.

Wilskracht
Het vermogen om
Meestal het onvermogen
Om vol te houden
Het is als een spier
Verzuring ligt op de loer
Hoe meer kracht aangesproken
Hoe sneller de uitputting bereikt
Van een intelligente lockdown
Een beroep op ieders
Goede moed
Schouders eronder
Volhouden
Aanmoedigen
Herinneren aan
Motivational speech
Kent zijn beperkingen
Is eindig
Handjevol coaches
Voor 17 miljoen mensen
Waaraan getrokken wordt
Door zon, door frisse lucht
Door joie de vivre
Door verlangens en verleidingen
Tot het op is
Ze een voor een bezwijken
En dan?

Dag 47.

Mondkapjes
Onvermijdbaar onderwerp
Dagelijks in your face
De tekorten voor de gezondheidszorg
Onvergeeflijk natuurlijk
Blamage voor een handelsnatie
Maar het voert verder
Gezichtsbedekking dreigt viral te gaan
Mondkapjes kruipen het straatbeeld in
Van houtje-touwtje huisfabrikaten
Tot designermodellen afgestemd op de outfit
Alle vrijwillig gedragen welteverstaan
– bij religieuze hoofddoeken betwijfelen we dit –
Is het (schijn)veiligheid? – schijnheiligheid?
Het gevoel iets bij te dragen?
Hoop op uitbreiding van bewegingsvrijheid?
Meelopen? Sociale dwang?
Of het oprechte idee
– hoewel niet aangetoond –
Dat het helpt tegen virusverspreiding?
Is dit echt wat we willen?
Ons verschuilen
Niet meer tonen aan elkaar
In vermomming de straat op
– hoewel zichtbaar in een app –
Mondmaskers zouden helpen
– dat is wel degelijk zeker –
Ons keer op keer te herinneren
Aan onze kwetsbaarheid
Vergankelijkheid
Te lezen op het gezicht van de ander
Een angstcultuur
Hoe draaien we die terug?
Wanneer laten we ze dan weer zakken?
Als er geen virussen meer zijn?
Laat me niet lachen
(achter mijn masker)

Dag 46.

New York
Intense stad van uitersten
Baken van onbegrensde mogelijkheden
Je rijst het hoogst en valt het diepst
Leven op het scherpst van de snede
Je hebt alles of niets
Op enkele metrohaltes afstand
Metropool van tijdreizen
Van ruimtereizen
The sky is the limit
Vrijheid, individualiteit
Anonimiteit
Bij leven en sterven
Wars van decorum
De aantallen sky high
Vallen en opstaan
Wachten voor de voedselbank
In rijen die de hoek omlopen
– als in kamp Moria –
Werkeloos is niet uitzichtloos
Niet in New York
Waar veerkracht in het DNA zit
En hoop in het kraanwater

Dag 45.

Kunst en cultuur
Te abstract om te redden
Bij de lurven te grijpen
Voor het te laat is
Te versnipperd
Om een vuist te maken
Het aanbod glipt al door de vingers
Van de verstrijkende tijd
Het verhaal lijkt vergeten
Verdwenen zijn de voorstellingen
Waarvoor het doek niet kon opgaan
In rook opgegaan zijn de festivals
Zonder bezoekers op het gras
Ongezien zijn de films
Die het grote doek niet meer halen
Verdampt is het zweet
Van de stilstaande dansers
Weggestorven zijn de klanken
Van de instrumenten in hun foedralen
Blijven we lijdzaam toezien
Vanuit de coulissen
Hoe de schone kunsten
Voorgoed ten ondergaan?
Hoe de museumstukken verstoffen
In donkere zalen
Van musea die niet meer open kunnen
Theaters die gesloten blijven
Concertzalen waar de leegte
Hol zal weerklinken
Kunstenaars op droog brood
Kunnen niet creëren
Schoorstenen van kunstpaleizen
Roken niet zonder brandstof
Rest ons het kopen
Van een gesubsidieerd vliegticket
Om elders te aanschouwen
Wat ons land niet meer voortbrengt
De onvruchtbare akkers waar
Voor niets de zon op gaat
Verdwijnen in de wolkenmist
Van het schrale vliegtuigraampje

Dag 44.

Geluk
Is mogen doen wat je al graag deed
Zo simpel kan het zijn
Onder handbereik
Niet groots en meeslepend
Of kostbaar of ver weg
Dat weten de kinderen van Spanje
Die weer uitgelaten over de straten rennen
De Australische beachboys- en girls
Die opnieuw in de golven duiken
Het is de Napolitaanse pizzabakker
Die glunderend zijn houtoven opstookt
En het Amsterdamse jongetje
Dat zijn skills mag tonen op het voetbalveld
Het is het mogen plukken van de dag
Zoals jij dat het liefste doet
La vie en rose ontvouwt

Dag 43.

Botsingen
In de omgang
Op afstand
Natuurlijke souplesse
Wordt stijf
Wrijvingen van onbegrip
Interpretatie van de regels
Omgaan met angst
Met gezag
Hoe sta jij er in?
Vanzelfsprekendheid ontbreekt
Spontaniteit een overweging
Inschatten lijkt geringschatten
Zoeken, herijken
De hand in het badwater
Lauw

Dag 42.

Koningsdag 2020
Waarom hangen we de vlag
Niet half stok?
Waarom persen we er
Gemaakte vreugde uit?
Oranjebitter
– what’s in a name?
Het glas is half leeg
Hoe je het ook bekijkt
Ingeblikt Wilhelmus
Digitale vrijmarkt
Buiten schijnt de zon
Ons lachend uit

Dag 41.

Waanvoorstelling
Wanneer alcohol uit wijn
Nuttiger is voor handgel
Wanneer stof voor matrassen
Beter gebruikt wordt voor mondkapjes
Wanneer hotelkamers
Zieken als gast hebben
Wanneer vakantie bookingsites
Ingeruild worden voor hulpvraag- en aanbod
Wanneer het hart stokt
Neemt de lenigheid van geest het over
Is dat gewoon of buitengewoon?

Dag 40.

Peilloos
Dalen we af
Droppen steunpakketten
Met negen nullen
Vol hoop
De blauwe vloot
Eens weer op te zien stijgen
We zinken verder
Glijden naar ongekende diepten
Begrotingstekorten
Vloeien het diepste rood
Het einde is niet in zicht
De bodem gek genoeg ook niet
Hoe ver kunnen we afdalen
In ons DD pakhuis?
Los van dit alles
Droomde ik vannacht
Voor het eerst dat ik ziek was
Ik voelde vooral verbazing

Dag 39.

Paradoxen
Ik probeer het te begrijpen
Alles, alle informatie
Te interpreteren
Op waarde te schatten
Te wegen
De feiten te wikken
Soms raak ik confuus
Van al dat denken
Ontstaat kortsluiting
Veer ik op van de bank
Wat wordt nu beweerd?
Maar hoe zit het dan met …?
Gisteren zeiden ze …
Word ik aan de hand van
Retorische toverkunsten
Om de tuin geleid?
Of ben ik te kritisch?
Ik hoop oprecht
Dat zij het beter weten
Dat de gaten die ik schiet
In redeneringen
Losse flodders van een amateur zijn
De beste stuurlui staan aan wal
De schippers weten wel beter
– zeggen ze

Dag 38.

Perspectief
Het snakken naar
Vanuit gevacumeerd leven
De lucht van hoop is leeg
Wanneer mogen we weer
De horizon blijft op afstand
Ook als de tijd voortdrijft
Spartelen is zinloos
Als zwemmen achter een Peijnenburg koek
Als het konijn dat voort trapt achter de wortel
Die met hem voortbeweegt
Lijden moet een doel hebben
Een vooruitzicht, een richtpunt
Anders gaan we zwalken, mopperen
Klagen, betweten
Over tot grootspraak, bluf
Worden we overmoedig, opstandig
Gaan we morren, krakelen
Stilstaan, wachten kunnen we niet
We zijn een perpetuum mobile
In beweging gehouden door levensenergie
Ongericht
Zoekend naar vergezichten

Dag 37.

Varen
Op zicht – metafoor van jewelste
De kwetsbaarheid!
Een hele natie aan boord
Laveren tussen duivelse dilemma’s
Het water blijft woest
Onvoorspelbaar
Bestemming nog lang niet in zicht
Hoe houd je iedereen aan boord?
Luchtje scheppen is toegestaan
Maar vertier blijft verboden
Gesloten tot nader order
Land in zicht voor de jongsten
Hoera, zij mogen straks weer
Naar school en voetballen
Wat wil een kind nog meer
De roerganger schutterde
Schipperde
Een wenkend perspectief
Was niet voor iedereen weggelegd
Geflankeerd door zijn co-boodschapper
Stond hij er niet alleen voor
Niet mis te verstaan – ook voor dovemansoren
Een standvastig stel
Omlijst door de beeldbuis

Dag 36.

Vol verwachting
Klopt ons wachtende hart
Dat er iets gebeurt vanavond is zeker
Wat aangekondigd wordt is ongewis
Bron van speculatie
Een ding is zeker – zo hebben we geleerd
De besluiten zijn groots en wijd vertakkend
Impactvol en directief
Geen zachte heelmeesters
Geen loos gewauwel
Of politieke dwaallichten
Geen abstracties
Geen ver-van-onze-bed-show
Het gaat over ons
Ons dagelijks leven
Onze bewegingsruimte
Geen vergezichten
Het zal gaan over vandaag en morgen
Geen grote mensenpraat
Hoog over kinderhoofden
Het gaat over onze scholen
Onze juffen, meesters en klasgenoten
Analoog zit het land aan de buis gekluisterd
Niet wetend wat te hopen of te vrezen
Afwachtend op het salomonsoordeel
Zullen we herijken
Ons erbij neerleggen
Koelbloedig, veerkrachtig
Er zit niets anders op
Zoveel is wel duidelijk

Dag 35.

Zelfisolatie
Ook als het deurtje open staat
Vliegt de helft van de vogels
Niet naar buiten
Zo blijkt op een doorsnee dag
Is het nest zo fijn?
De luchten te weids?
De wolken te richtingloos zonder bestemming?
Of is het angst die de vleugels lam legt?
De lucht te delen met kwaadaardigen
Onzichtbare aërosolen
Botsingen met soortgenoten
Het baltsen verleerd
Gedwee wacht hij op zijn stokje
Totdat een zachte hand
Het vogeltje op zal pakken

Dag 34.

Ingesloten
Achter instellingsmuren
Omsingeld door het virus buiten
Ramen en deuren gesloten houden
Overgeleverd
Afhankelijke schijnveiligheid
Wachten op de dag dat
Het beestje mee naar binnenwandelt
Door de poorten
Door de kieren
Dan ben je kansloos
Je zit klem
Zelfbeschikking is niet voor jou

Dag 33.

Touchdown
Astronauten keren terug op aarde
Zuurstof / zon / zwaartekracht
Verworden tot
Mondkapjes / plexiglas / zwevend gevaar
Uit de ruimte was niets
Van dit alles waarneembaar
Er waren alleen de woorden
Zevenhonderd al
Verzameld in een coronawoordenboek
– een nieuw lemma op zichzelf –
Woorden als ladingen
Duidingen van het onzichtbare
Vanuit de ruimte
Vanuit doorsnee thuisisolatie
De A is van appathon
– dat leg ik nog wel een keer uit –

Dag 32.

Weldoeners
Iedereen weet: een gegeven paard
Zij die langs het randje van fatsoen lopen
De afknijpers
De grote jongens
De monopolisten
Zij die hun zakken vullen
Van consumenten verslaafden maken
All you can watch voor een zacht prijsje
Zij staan nu paraat
Pronken met diepe zakken voor noodfondsen
Redden de makers die niet in staat waren
Vet op de botten te kweken
Karige fooien worden gulle liefdadigheid
Ach, de onschuld van de marktwerking
Wie principieel wil zijn
Eet droog brood
Verkiest een plek naast het podium
Een zaak van leven of dood wordt het pas
Als we afzakken naar het zuiden
Daar huizen zij die geen moraal hebben
De afpersers
De sluwe gangsters
De maffia en baronnen
Zij die hun zakken vullen
Van kanslozen verslaafden maken
Witte sneeuw laten neerdwarrelen
Zij worden de redders
Daar waar de staat niet reiken kan
Zij zijn er voor de poveren
Delen hulpgoederen uit
Wiens brood men eet
Geldt overal
Crisis als uitgelezen pr-kans
De camera loopt

Dag 31.

Hou vol!
Imperatief van een mp
Dreigen we weg te glippen?
Af te glijden?
Het volk mort
Trekt aan de teugels
Wil leven
Schraapt de hoeven
Wil voort
Naar het nieuwe normaal
De 1,5 meter samenleving
Neologisme uit de hoge hoed
Alsof het niet gister nog
Vanzelfsprekend was
Elkaar te omarmen
Op de wang te kussen
Een schouderklopje te geven
Een aai over de bol
Te vlooien en te flikflooien
Te voelen en te proeven
Te mixen en te minglen
Worden we overnacht
Lichaamsvreemden
Alsof het de normaalste zaak is
Van een wereld waarin
Pagina’s rouwadvertenties
Doorbladerbaar zijn geworden

Dag 30.

Krimp
De waarde van de wereld zal afnemen
Alle maatstaven slaan rood uit
Het IMF voorspelt ongekende recessie
The Great Lockdown
Het beest(je) heeft een naam gekregen
Om de boeken in te gaan
Jaren 30 krantenkoppen in chocoladeletters
Onheilspellend analogisch
De abstractie van 7,5 procent minpunten
Wat zie je dan als je uit het raam kijkt?
De koppen worden gesneld op tulpenvelden
Schoonheid biedt geen troost meer
IJdelheid is ongebreideld
Als een Amerikaanse president zijn eigennaam
Stempelt op cheques voor huishoudens
Klatergoud welt op uit de bek van de verkiezingssmile
Alles van waarde is weerloos

Dag 29.

Thuisschool
De vijfde week gaat in
Zoomen wordt zuchten
Je doos met werkjes
– die de juf niet kan zien –
Steeds voller
Racen door het rekenboek
Doorpennen met online dictee
In je leesboek gelezen? – Jaha…
Extra werkjes? – Moet dat?
Beweegchallenge van de gymleraar dan?
– Is zeker weer kunstjes met wc-rollen
Dapper zet je je aan het werk
Plichtsgetrouw
Arbeidsethos in de dop
Trots als je klaar bent
Vlieg je naar buiten
Potje voetballen op het thuishonk

Dag 28.

Wachten
Collectief wachten we
Op mededelingen
Op dalingen van curves
Op een oplossing, een vaccin misschien
Op het startsein eigenlijk
Van hervatting
Terug naar normaal
We wachten af
Turen naar een verschuivende horizon
Er was geen aanwijsbaar begin
Zal er dan wel een einder zijn?
Een pandemie is niet lineair
Wachten leidt maar tot een ding
Als je maar lang genoeg wacht
We moeten evolueren
Niet de mazen in het net opzoeken
Maar een andere kant op zwemmen

Dag 27.

Pasen
Dient zich aan
Rituelen verzachten het heden
Rituelen stollen het verleden
Herinneren ons
Aan andere jaren
Andere tijden
Hoe het was
Hoe het is
Volgend jaar zal het
Weer Pasen zijn

Dag 26.

Beestjes
Jeukend, prikkend
Aanhoudend aanwezig
Onder de huid
Irritatie, kriebels
Niksigheid, morsigheid
Futiliteiten
Alles is weinig
Voor wie veel verwacht
Het leven toont zijn ware aard
Kaal blijft niks verborgen
Apple en Google
Het paard van Troje binnengehaald
Data verzamelen als humanitaire hulp
Terrein terugwinnen
Het monster beteugelen
CBS illustreert statistiek met Hongerwinter
Emotie en feiten versmelten
Schokeffect gegarandeerd
De zon stempelt verwarring op mijn huid
Het zand prikt leeg

Dag 25.

Goede Vrijdag
De kerken blijven leeg
Niet omdat we niet willen
Luisteren naar de Matthäus
Is het een vrije dag?
Alles blijft gesloten
Zoveel is zeker
Bloemen voor verpleeghuizen
Voor hen die nog leven
Ik ben bang dat ik niet overdrijf
Het sterven zonder getuigen
Hoe ziet dat er uit?
Versluierd
De Himalaya toont zich weer
Indiërs zien de toppen van de ijsberg
Vanuit sloppenwijken op de grond
Waar het virus onbekommerd
Wandelt van hutje naar mutje
Het trekt de wereld over
Kleurt de kaart
Roze donkerrode stappen worden vlekken
Stenen wolkenkrabbers zijn geen garantie
Mondkapjes het nieuwe goud
Naaimachines draaien overuren
De oliekraan dichtgedraaid
Fictie kan niet meer tippen
Aan de werkelijkheid
‘Waar gebeurd is geen excuus’

Dag 24.

Feest
Soms is het ook gewoon
Een dag waarop
Dansers dansen
Schrijvers schrijven
Jarigen in het zonnetje
Die de hele dag schijnt
Een dag waarop
Statistieken een genoegen zijn
Als lijnen dalen
Opluchting op het gezicht van de boodschapper
Ernst Kuipers – man uit een stuk
Archetype redder
Je gunt alleen hem al
Doorzetten van daling op IC
Een dag waarop
Wuhan waar het allemaal begon
Zijn poorten opent
Mensen stromen in en uit
Lockdown is over
Het is feest

Dag 23.

Heerlijke nieuwe wereld
Terug naar vroeger
Dacht ik gister
Het is weer zoals het is geweest
Wifi blijkt niet aldoor zaligmakend
Dus spelen we
Bingo met de straat
Stoepkrijten we hartenkreten
Koken we soep
Persen we sappen
Vertraagd smaakt beter
We sturen handgeschreven kaarten
Langzame aandacht
Laat dieper voelen
De kleine gebaren van weleer
Vullen ons onbestemde gemis
Zoetgevooisd zakken we achterover
In sprookjes van onze jeugd
Laten ons in slaap wiegen
Door vader Staat
Wolf in schaapskleren
Hoeder van onze veiligheid
Collectivisme, protectionisme, paternalisme
Komen van stal
We worden klaargestoomd
Langzaam gegaard
Bereid
Voorbereid op overgave
Inleveren van bewegingsvrijheid, anonimiteit
Aan de leiband van een app
Voor ons eigen bestwil
Solidariteit aan de groep, aan je naasten
Stop de herlezingen van De pest
Het wegdromen met de Decamerone
Wake up!
Raadpleeg Huxley en Orwell
Technologische utopie wordt ons deel
Bekijk de instellingen van je telefoon
Nu je nog tijd hebt
Voor je wordt uitgelezen
Je gangen worden nagegaan
Een app bepaalt je toegang tot voorzieningen
– ik voorspel je –
Enkelband voor huisarrest
In je eigen broekzak
Tegen de angst
Is geen wapen bestand
De dag der dagen
Is vandaag aangebroken

Dag 22.

Rien ne va plus
Geografische bevriezing
Iedereen zit waar hij zit
Wanneer de muziek stopt
In zijn land
In zijn stad of dorp
In zijn straat
In zijn huis
Kijkt om zich heen
Waar ben ik eigenlijk?
En met wie?
Speelt Wie ben ik?
Tot stilstand gekomen
Sur place
Actieradius verkort
Vertragen met de dagen
Vanuit het vliegtuig en de auto
Stappen we op de fiets
Om dan toch te gaan lopen
Adagio
Teruggeschroefd naar corona time (CT)
Jet-lagged

Dag 21.

Balanceren
Het dagelijkse tussen
Te veel
Eten, slapen, drinken
Te weinig
Bewegen, buiten, contact
Te veel
Nieuws, statistieken, piekeren
Te weinig
Lezen, theater, dans
Te veel
Films, series, hangen
Te weinig
Leren, werken, schrijven
Interactie, actie, perspectief
Hoop, leven, plannen
Rennen, lachen, zwemmen
Grillen, adrenaline, sjeu
Te veel
Virus
Glad gestreken dagen
Ontdaan van de pieken en dalen
Van tijd

Dag 20.

Dagboeken
En corona columns
Absorberen, incuberen, produceren
Een schrijver achter het Italiaanse front
Verhaalt dagelijks
Bedrukt uitziend over zijn verlaten stadsplein
Ik zal hem eens terug schrijven
Een bericht uit zijn vaderland
Geachte heer P,
Dank allereerst voor uw dagelijkse beschouwingen
Vanachter de Italiaanse frontlinie
Vanuit uw eigen huis en haard
U houdt ons een spiegel voor
Projectie voor ons toekomstige zelf
Een dagelijkse portie oppassen geblazen
Show don’t tell – een literaire verademing
Tussen de vele decreten die we geserveerd krijgen.
In uw schrijven van 3 april jl. stelt u dat:
‘Ik besef dat dit dagboek om literaire redenen een omslagpunt nodig heeft.
(…) Maar de werkelijkheid voegt zich vooralsnog niet naar mijn literaire behoeften.’
Als de realiteit niet meewerkt, is ‘wat als’ wellicht een aardige vorm voor een dag?
Wat als u niet in Genua zou zijn gebleven?
Als u zich naar Nederland had laten repatriëren?
(Is dat een optie die u heeft overwogen?
Samen met uw geliefde?
Of wat als u niet met haar samen was in deze tijd?
Of wat als zij niet een Italiaanse was met familie nabij?)
Wat als u voor een dag uw gedachten het open raam uit
Voorbij de werkelijkheid zou laten zweven?
Om daarna weer terug te keren naar alles wat is.

Dag 19.

Absurditeit
Wordt realiteit
Narcotica voor dieren laat mensen slapen
Bodybags verzegelen melaatse doden
Fase 3 staat op schrift:
Leeftijdsgrens voor IC opname in zicht
Taboes ontheiligd
Dystopie
De moraal beent niet bij
We moeten door
De statistieken zitten ons op de hielen
Verbluft ontrolt episode na episode zich
Over het murwe scherm

Dag 18.

Ieder voor zich en God voor ons allen
EU-naties als kinderen
Rollenbollen over elkaar heen
Wijzen met de vinger
Wie is de beste helper?
Staat er het mooist op?
Hulpverlening als erezaak
Zwartmaken – Italiaanse burgemeesters hekelen Nederland in Duitse krant
Sterk staaltje Europa
En ondertussen
Ondertussen
Vergeten we de flanken
Corona of niet – zij zitten er nog altijd (al-die-tijd)
Duizenden vluchtelingen opeengepakt in kampen
Ook zij wachten
Op Griekse eilanden waar 1,5 meter een zinsbegoocheling is
Onze verantwoordelijkheid
Kinderen van alle landen
Wie ijdel wil triomferen in de geschiedenisboeken van de toekomst:
Redde deze levens
Hoor boven de dagelijkse crisis in eigen land
De noodoproep van artsen en EU-burgers #SOSMoria
Spits de oren
Maak je groter dan je bent
Ga op je tenen staan, strek je uit en reik verder

Dag 17.

Paradigmaverschuiving
Lief kind
In je zeepbel
Ik kan je niet beloven
Niet meer
Dat alles altijd goed komt
Niet meer
Dat je veilig bent
Niet meer
Dat wij veilig zijn
Niet meer
Dat opa en oma veilig zijn
De wand is dun tussen
Onaangeraakt en besmet
Knappen is willekeurig
Het onzichtbare naderen
Sluipschutter op kousenvoeten
Prikt – heel stilletjes
Door het veilige vlies
Daar lig je dan
Anders dan voorheen

Dag 16.

Verlenging
Het was te verwachten
We zijn pas net de start gepasseerd
Het virus ligt ruim aan kop
Inhouden – staart blijven intrekken
Collectieve pas op de plaats
Alleen aan het front mag gestreden worden
Onduidelijk hoe de wedstrijd verloopt
De puntentelling rolt ’s avonds over het scherm
De regels zijn onduidelijk
Tactieken meer uitprobeersels
De tijd zal het ons leren
We kennen geen maatstaf
Hoe hard de lessen zullen zijn
Cijfers zijn relatief en volatiel
Doden zijn absoluut en onherroepelijk

Dag 15.

Veerkracht
Het vermogen om
Indrukken
Het virus duwt door
Perst ons samen op IC’s
In onze huizen
Achter onze livestreams
Duwt, drukt, neus op de feiten
Meebewegen, aanpassen
Ademen niet teveel, niet te dichtbij
Hoe lang, hoe ver, hoe stevig, hoe hard
Moeten we blijven samentrekken
Vanavond persconferentie
Van terugveren, uitrekken
Zal geen sprake zijn
Valt er iets te gloren?

Dag 14.

Opnieuw
Breekt een week aan. De mens
heeft zich geplooid
Het aanpassingsvermogen
Van kinderen is vele mate groter
Dan het virus
Ze persen het leven
Uit de dagen
Dansen, spelen, leren
Er mag niks verloren gaan
De toekomst lonkt
Als niet linksom, dan rechtsom
Creativiteit vindt altijd een bedding
Om te stromen
Frappez toujours

Dag 13.

Offline
Een zondag, de geest
Schakelt terug
Virus gonst op de achtergrond
Zet de koers uit
Werfgang uitgesteld
Waar moet de bemanning blijven?
Journaal zonder dagelijkse cijfers
Wat zegt dat over deze dag?

Dag 12.

Drones
Cirkelen boven stranden
Zoomen in op vrijheidsrestanten
Vermaningen aan hen die dachten
– voor even –
De doodsberichten te omzeilen
De lege plekken op het zand
Verwachtingsvolle strandhuisjes
Seizoen zonder gasten
Emmertjes en schepjes onaangeroerd
Weerbaar of weerbarstig
Groeien ze door onder een zon
Die zal blijven schijnen
Klimaatrampen uitgesteld, afgetroefd
Urbi et orbi op een leeg Sint-Pietersplein
De regen stroomt
Na ons de zondvloed

Dag 11.

Cijfers
Weerspiegelen de waan van de dag
Grip – het onzichtbare grijpen
Begrijpen
Werken de maatregelen?
Stagneert de lijn?
Gloort een daling?
Stijging op de IC’s!
Opschaling bedden!
Hoeveel, wanneer?
Wie biedt garanties?
CPB strooit zout in wonden
Economische cijfers wedijveren
Met zieken en doden
De schaduw van een recessie
Vooruitgeworpen
Over de dagelijkse ademnood
VS toont spierballen
The Greatest again
2 biljoen dollar uitgestrooid
Ongekend
China voorbijgestreefd
In aantal besmettingen
We ain’t seen nothing yet…!

Dag 10.

Overstag
De zeilsters kunnen de zeilen strijken
Het wereldvreemde IOC heeft toch ook de finish weten te bereiken
Uitstel is geen afstel
Wordt na corona onze tijd verdubbeld?
Lifehackers optimaliseren onze pas op de plaats
Thuiszitten als levenskunst
Aanrommelen wordt afgeraden
Wachten kan altijd beter
De overtreffende trap van IQ, EQ, FQ en SQ
Ligt binnen handbereik
Let wel: samen, alles samen
Of: alleen, de hele tijd alleen
Seniorensupermarktuurtje soelaas voor wie durft

Dag 9.

Droom
Of nachtmerrie
De vlag kan uit, het schoolleven voorbij
Eindexamen in de tijd van een persconferentie
De lichting van 2020
Troost of valse start
Uniek als 1945
Van bevrijding is geen sprake
Feesten liggen niet in het verschiet
De horizon gloort leeg zo ver de agenda reikt
Gescheiden van je friends door een schermpje

Dag 8.

Geboden
En verboden: de maat is vol
Three is a crowd
Laat los: elkaar, de ander
Handhaven, sancties, boetes
Politietaal tegen onkwetsbaarheidswaan
Nationale agenda schoongeveegd
De koning alleen op de Dam
Verjaardag zonder gasten
Het virus maakt geen onderscheid
De wereld wel
Oligarchen met privé IC’s
Vluchtelingen zonder wc’s
Het virus zet ons in ons hemd
Kleur bekennen
Doen of laten?

Dag 7.

Laksheid
Van de burgers. NL-alert
Wake-up call op zondagmorgen
Dag van veroordeling
Levenslust de kop in gedrukt
Burgervaders en – moeders eisen terrein op
Statistieken werpen hun schaduw vooruit
Week van de waarheid op komst
Musici spelen door vanuit hun kooi
Strijkkwartet van de Titanic

Dag 6.

Vrijheid
Sociale distantie verwordt tot
Sociale controle
Sociale media het alziend oog
Strandwandelen is spelen met vuur
Bouwmarkten vullen het perspectief
Van de lege kerk
Grenscontroles verscherpen
Het virus reist door
De mazen van de tijd
Profielkeuze C&M
3 havo – de wereld aan je voeten

Dag 5.

Onderstrepen
Van de ernst. De woorden van de koning
Analoog gekluisterd
Vinger voor vinger op de zere plek
Bedekken gaat niet
Mondkapjes verdwijnen
Waar blijft het wit
Als de sneeuw smelt
Karel de Grote – de lol
Van een thuiswerkopdracht
Gaat er eind van de week niet meer in
Het hoofd is vol
De IC’s bijna

Dag 4.

Zwaaien
Door ramen van vergrendelde verpleeghuizen
Op straat in het passeren
Op de nieuw afgepaste afstand
Italië steekt China naar de doodskroon
Vakkenvullen is niet zomaar
Een bijbaantje – de MP kijkt mee
De stroom funniest homevideos
De statistieken:
Aantal nieuwe besmettingen / nieuwe doden
De totalen
Anoniemen en 1 cabaretier

Dag 3

Wachten
Het ziet ernaar uit dat
De onwetende mens
Minister wankelt – publiekelijk
We scrabbelen groepsimmuniteit
Grote woordwaarde
‘Het is heel speciaal dat we dit meemaken
Hè mama
Denk je dat we ons dit later
Zullen herinneren?’

Dag 2

Verbindingen
Scholen spannen ICT-webben
Vangen hun leerlingen
Halen de toekomst versneld binnen
Onder druk blijkt alles vloeibaar
Financiële steunpakketten
Stromende beloften
De handen op elkaar
Klappen voor de zorg
Ik was net in bad gestapt
Om het even niet te horen

Dag 1

Adrenaline
Woedt binnen en buiten
Vredestijd met kenmerken van
Joggers groot en klein
Rennen nu het nog kan
Virus- en lentedoorbraak
Lopen verward
Op 1,5 meter afstand
Gecontroleerde kruisbestuiving
Volle voetbalpleintjes
Ik ben niet ziek
En niet cruciaal

Dag 0

Bevatten
En strepen. Agenda en kalender verbrokkelen
Bericht voor bericht
Dringt het besef zich op
Het virus zendt zijn onheil vooruit
Wurmt zich tussen ons
Dagelijks leven en brood
Nesteldrang
Kleren voor de keizer.

Elke dag een prozagedicht sinds de coronacrisis achter de voordeur kwam op zondag 15 maart 2020 toen de sluiting van scholen, horeca en sportclubs aangekondigd werd. De jongste van negen vroeg: denk je dat we dit herinneren als we later groot zijn? Vastgelegd van dag tot dag voor mijn vier kinderen en voor alle anderen, voor later, om niet te vergeten hoe het was. We zijn bij dag 49, dodenherdenking.

door Eline Crijns

Het aloude genre van het dagboek maakt door de coronacrisis gouden tijden door, in de meest diverse vormen. Eline Crijns verwerkt haar impressies over het laatste nieuws, gebeurtenissen en alledaagse voorvallen in een serie prozagedichten. Voor haar vier kinderen, ‘voor later, om niet te vergeten hoe het was’.