De Wolkenkrabbers
I am submitting a poem and a photo of the skyscrapers near Amsterdam-Zuid station. The station was immensely busy all these years. The skyscrapers watched over it. All of a sudden, corona totally changed the atmosphere. Everything is very still and not a single soul is to be found. I felt the towers got breathing time at last, and they can eventually take time to look up to see the stars, and the colour of the clouds in a relaxed way.
DE WOLKENKRABBERS
Debjani Paul
Men zegt
Rust roest
Het is niet altijd waar!
Wij verlangen naar de rust
Eindelijk krijgen wij de tijd op een rare onverwachte manier
Om adem te halen en om uit te rusten!
Het lege station met hart en nier te voelen.
Wij proberen eventjes tijd te maken,
Om rustig naar de wolken te kijken
En ze eindelijk eens niet onrustig te krabben
Wij hebben zeeën van tijd om de sterrenhemel te voelen.
Hopen dat corona weggaat
Maar wij moeten ons realiseren
Wij hebben een machteloos bestaan.
by Debjani Paul
Next story
City under lockdown
Bodien Curiel on the relationship between corona and On Earth
Our
partners
