Coronacrisis gesprekken – Eva Rovers
door Rob Zwetsloot
Andrea Bocelli
Het was een bewolkte dag in mei dat ik mijn inkopen deed in de normaal gesproken altijd bruisende Jordaan. Ik fietste van de Rozengracht via de Tweede Rozendwarsstraat en de Hazenstraat de Elandsgracht op. Het was stil op straat en de zon liet zich niet zien. Met een boodschappentas vol stapte ik op mijn fiets voor de thuisreis, toen er luid gezang opsteeg vanaf de Elandsgracht. Het was live muziek, en het publiek schaarde zich druppelsgewijs rondom het schouwspel: twee Italianen die klassiekers van Andrea Bocelli en UB40 ten gehore brachten met hun draadloze speaker. En wat klonk het fantastisch. De ramen van omwonenden openden zich, men dromde samen op de trottoirs van de Eerste Looiersdwarsstraat, auto’s hielden in en draaiden hun ramen open, een politieauto kon het niet laten een u-turn te maken. Er klonk applaus, en de zon brak door. De hoge hoed werd opgehouden voor een bijdrage in de reis naar hun thuisland, waar ze nu niet naartoe konden. Bij die mededeling trok men grif de portemonnee. Het werd een miniconcert, met als afsluiter nogmaals het prachtige Con Te Partiro. Wat een weelde op deze middag.
door J. van Rysbergen
Volgende verhalen
Onze
partners
