Berlage brug (Zuid)
door Huub Zeeman
Oefenen met spraakafzien
In juni 2020 draaiden we proef met het oefengroepje spraakafzien, ook wel liplezen genoemd. In september 2020 startten we met een enthousiast groepje slechthorenden. Corona gooide roet in het eten. We beginnen opnieuw als dat weer mogelijk is.
Samen oefenen
Mag ik van jou….van vervoer…de tram!
We hebben gekwartet tijdens de tweede bijeenkomst van het oefengroepje spraakafzien onder leiding van Ineke Luttik. We hebben als groep geoefend zonder onze stem te gebruiken.
Wat een leuke insteek was dat!
Als huiswerk hadden we ook nog een opdracht gekregen om een verhaal te schrijven over een tochtje door Nederland. Zin voor zin vertelden we elkaar in tweetallen zonder stemgeluid wat we mee hadden gemaakt.
We merken hoe lastig spraakafzien is en het is heel vermoeiend. Oefening baart kunst. We leren heel veel van elkaar.
Spraakafzien
Spraakafzien is voor mensen met gehoorverlies van wezenlijk gelang. Spraakafzien is zien wat iemand zegt. Zien wat iemand zegt doe je door de bewegingen van de mond af te lezen, te letten op lichaamstaal en te letten op de situatie waarin iets wordt gezegd. Je leest dus méér af dan alleen de lippen. Daarom spreken we liever van spraakafzien dan van liplezen.
Bij het spraakafzien is ongeveer een kwart van de afzonderlijke klanken te onderscheiden. Sommige klanken zijn niet te zien omdat ze bijvoorbeeld achter in de keel worden gemaakt, zoals k en g. Andere klanken zijn wel te zien, maar hebben hetzelfde mondbeeld, zoals p, b en m. Je kunt niet zien of er een p, een b of een m wordt gezegd, want de mond ziet er bij alle drie de klanken hetzelfde uit. Dus is er aanvullende informatie nodig om te weten of iemand het over paard, baard of maart heeft. Denk daarbij aan de zin waarin een woord staat, kennis van het onderwerp of iemands gezichtsuitdrukking.
Daarom is het zo lastig voor mensen met gehoorverlies als er mondkapjes worden gedragen.
door Marja de Kinderen
Volgende verhalen
Onze
partners
