Herengracht (Centrum)
door Huub Zeeman
Turen
Turen
Op zoek was hij naar het licht,
Zij zag het licht daar voor de Westertoren,
Daar zat hij in de zon toch zo verloren,
Maar zij zag het niet als haar plicht.
Tijd verstreek en ze kwamen elkaar wel vaker tegen,
Al eerder, maar ook later,
Elke keer kregen ze afwisselend een kater,
De koppigheid was hen tenslotte niet verlegen.
Daar ging de nachtuil,
Spoot geel in het westen maar ook in het oude Germaanse rijk,
Via de onlinewereld vonden ze elkaars bereik,
Twee stappen naar voren en weer drie terug was de ruil.
Hij met zijn trots,
Keek toch elke keer weer verbaasd op,
Want zij zette zijn wereld onverwachts steeds weer op z’n kop,
Hij bleef haar vaste rots.
Het zou nog wel een tijdje duren,
Voordat ze werkelijk het licht in elkaars ogen zouden zien,
En met de tijd zou blijken,
Wie gedurende dit spel van gluren, het langst kon blijven turen.
27 januari 2021
door Jan
Volgende verhalen
GGZ in Coronatijd
Lockdown Waterlooplein 2020
Onze
partners
