Lost Spring
door Emily Bates
Corona zet je aan het denken
De afgelopen tijd was raar, onwennig, saai, stom, vaag, moeilijk, arm, verveeld, dubieus, frappant, komisch, flatuleus etc. etc. etc… We leven tegenwoordig in een snelle wereld, iedereen doet, gaat, rent, feest, zuipt, werkt, studeert, surft, shred, eet, slaapt, huilt, zingt, lacht en bewondert er maar een beetje op uit. Er is zoveel te doen deze dagen, dat het makkelijk is om ‘geleefd’ te worden, in plaats van zelf te leven. Soms, als iemand vraagt hoe mijn weekend was, ben ik oprecht alweer vergeten wat ik gedaan heb (ook al is brak zijn vanaf donderdag tot en met zondag vaak een goede gok). Een soort mindfulness, zou je het denk ik kunnen noemen. Daar zijn in het moment, dingen bewust doen en niet op de automatische piloot.
Waar ik naartoe wil, is dat het misschien helemaal niet zo erg is om een keer op de rem te trappen. Opeens heeft iedereen zeeën van tijd. Tijd voor dingen waar je normaal misschien juist te weinig tijd voor hebt. Wat dat is verschilt per persoon, dus dat mag je helemaal zelf invullen. Soms is het niet erg om je enigszins te vervelen en eens goed na te denken over bepaalde dingen die je al langer bezighouden, zodat deze gedachten eindelijk eens de aandacht krijgen die ze verdienen.
Bij mij brengt het zoals je merkt een ware filosoof te boven. Nadenken over het leven, over hoe de toekomst ons tegemoet zal komen, dat is wat mij deze dagen bezighoudt. Geïnspireerd door mijn metabolische omgeving, door het kosmische gegeven van tijd. Wat is tijd? Wat is het leven? Wat is kosmisch metabolisme?
Nee oké ik lul maar wat natuurlijk. Laten we maar gewoon weer lekker snel in het zonnetje chillen en met elkaar en leuke dingen doen, want dat wordt wel weer eens tijd.
door Max Läuger (23)
Volgende verhalen
Laat deze crisis vooral onbenut
Onze
partners
